مسئله 538- نبش قبر مسلمان، يعنى شكافتن قبر
او گرچه طفل يا ديوانه باشد حرام است، ولى اگر بدنش از بين رفته و خاك شده باشد
اشكال ندارد.
مسئله 539- نبش قبر امامزادهها و شهدا و
علما و صلحا گرچه سالها بر آن گذشته باشد در صورتى كه زيارتگاه باشد يا نبش قبر
آنان موجب هتك حرمت شود، حرام است.
مسئله 540- شكافتن قبر در هفت مورد حرام نيست:
اوّل: ميّت در زمين غصبى دفن شده باشد و مالك
زمين راضى نشود كه در آنجا بماند.
دوّم: كفن يا چيز ديگرى كه با ميّت دفن شده
غصبى باشد و صاحب آن راضى نشود كه در قبر بماند، و همچنين است اگر چيزى از مال خود
ميّت كه به ورثۀ او رسيده با او دفن شده باشد و ورثه راضى نشوند كه آن چيز در قبر
بماند، ولى اگر وصيّت كرده باشد كه دعا يا قرآن يا انگشترى را با او دفن كنند، در
صورتى كه وصيّتش بيشتر از يك سوّم مال او نباشد، براى بيرون آوردن اينها
نمىتوانند قبر را بشكافند.
سوّم: ميّت بىغسل يا بىكفن دفن شده باشد يا
بفهمند غسلش باطل بوده يا به غير دستور شرع كفن شده يا در قبر او را رو به قبله
نگذاشتهاند، در صورتى كه موجب هتك احترام ميّت نشود.
چهارم: براى ثابت شدن حقّى بخواهند بدن ميّت را ببينند.
صفحه 94
پنجم: ميّت را در جايى كه بىاحترامى به اوست
مثل قبرستان كفّار يا جايى كه كثافت و خاكروبه مىريزند دفن كرده باشند.
ششم: براى يك مطلب شرعى كه اهميّت آن از
شكافتن قبر بيشتر است قبر را بشكافند، مثلاً بخواهند بچّۀ زنده را از شكم زن
حاملهاى كه دفنش كردهاند بيرون آورند.
هفتم: بترسند درندهاى بدن ميّت را پاره كند
يا سيل او را ببرد يا دشمن بيرون آورد.